چکيده

صنعت سد سازي به عنوان يكي از قديمي ترين و پيچيده ترين فعاليت هاي ساختماني همواره مد نظر جوامع مختلف بوده و ازنظر اقتصادي نيز يكي از منابع مهم اقتصادي هر كشور و منطقه محسوب مي شده است. مهندسي سد را مي توان مجموعه اي از علوم فنی و پايه مهمي دانست كه در كنار يكديگر طراحي و اجراي سد را ممكن مي سازد و سازه سد را از نظر بارگذاري هاي وارده و مقاومت در برابر عوامل مخرب مورد بررسي قرار مي دهند. طراحي و تحليل يك سد خاکي عمدتا با در نظر داشتن مهندسي مصالح قابل دسترس ، توپوگرافي و زمين شناسي محل، شرائط آب و هوايي، هيدرولوژیکی، لرزه خیزی و ارتباط با ساير عوامل توسعه در بالادست و پايين دست انجام مي شود. خاک مسلح (Reinforced Earth) یا خاک تثبیت شده مکانیکی ایده ای جدید نیست  و امروزه این عمل توسط مسلح کننده هایی از قبیل فلز،  پلیمر و یا مصالح طبیعی صورت می گیرد. ژئوتکستایلها نوعی از ژئوسنتتیک ها هستند که از جنس الیاف هستند و کاربردهای زیادی در مسلح کردن خاک دارند. استفاده از عناصر پليمري در سدها عمدتا سبب پايداري و افزایش مقاومت و تثبيت بيشتر مي شود. در این تحقیق بررسی تاثیر فاصله قائم میان ژئوتکستایل ها در پایداری سد های خاکی مورد بررسی قرار گرفته است و برای این منظور از نرم افزار PLAXIS    جهت مدلسازی استفاده شده است.