چکيده

دوران دانشجویی شايد فرصت مناسبی براي بسیاری از جوانان باشد تا به فعاليت جسماني روی آورده و شيوه زندگي فعال و سالمي را درپیش گیرند. در اين پژوهش، شاخص¬های سلامت قلبي عروقي، الگوهاي فعاليت جسماني و اثرات فوق برنامه تربيت بدني بر ارتقاء و بهبود فعاليت جسماني، در دانشجويان مرد و زن دانشگاه زنجان مورد بررسي قرار گرفت. 342 نفر از دانشجويان در اين پژوهش شركت كردند. براي برآورد عوامل خطرساز قلبي- عروقي از شاخص توده بدن (BMI )، اندازه دور كمر، و فشار خون، استفاده شد. الگوهاي فعاليت جسماني و ارزش متابولیکی(MET)  فعالیت فراغتی با استفاده از پرسشنامه گودين (دارای روايي و پايايي قابل قبول) محاسبه گرديد. يافته¬هاي پژوهش نشان داد كه در اندازه دور كمر حدود 2 درصد، در ميزان اضافه وزن و چاقي حدود 18 درصد، و در میزان فشارخون حدود 23 درصد آزمودني¬ها، از معیارهای سلامت برخوردار نبودند. همچنین، هر چند که هيچ يك از آزمودني¬ها دارای حداقل استاندارد توصيه شده تمرين براي سلامتي (70 مت در هفته) نبودند. با این حال، دانشجوياني كه در فوق برنامه تربيت بدني شركت مي¬كردند، ميزان فعاليت جسماني (بر حسب MET) در آنها بيشتر از گروهي بود كه در اين فعالیت ها شركت نداشتند.  در مجموع، به نظر می¬رسد که برای دستیابی به استانداردهای سلامت جسمانی، صرفا شرکت در فعالیتهای فوق برنامه کافی نیست، بلکه این فعالیت¬ها باید به نحوی برنامه¬ریزی شوند که از شدت و تواتر جلسات تمرینی مناسب برخوردار باشند.