چکيده

نوع بستر كاشت و همچنين انواع شبكه ها و موادي كه به منظور استحكام بخشيدن به قطعات چمن به كار مي‌روند، مي‌توانند روي سرعت تندش و ویژگی های كيفي چمن در توليد سبز فرش تأثير بگذارند. به منظوربررسي اثر سه نوع بستر شامل: خاك رس، مخلوط ماسه بادي و ضایعات سلولزی نخل(نسبت10به 1حجمي) و مخلوط ماسه بادي و كمپوست قارچ (نسبت10به1حجمي) و همچنين سه نوع شبكه شامل توري پلاستيكي ، گوني كنفي، ليف خرما وشاهد (بدون شبكه) ، روي سه صفت سرعت تندش بذور، تراكم بوته و تراكم علف هرز در واحد سطح، آزمايشي فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با 12 تيمار (سه نوع بستر كاشت درچهار نوع شبكه) و در سه تكرار  در سال 1380 در دانشكده كشاورزي دانشگاه تهران انجام شد. چمن مورد استفاده از نوع چمن هاي ورزشي و مخلوطي ازچهار نوع بذر شامل:  لوليوم پرنه رقم تايا (40%) ، پوآ پراتنسيس رقم ومبلي (30%) و رقم سوبرا (10%) و فستوكاروبرا رقم ديه گو (20%) بود. نتايج نشان داد كه میانگین زمان لازم برای  تندش در تيمارهاي شامل بستر خاك رس به طور معني داري نسبت به ساير تيمارها بیشتر بود (سرعت تندش کمتر) و استفاده از ليف خرما به عنوان شبكه، در كليه تيمارها، باعث کاهش میانگین زمان لازم برای  تندش شد. بين ساير تيمارها از نظر زمان لازم برای تندش اختلاف معني داري مشاهده نشد. از نظر ميزان علف هاي هرز، تيمارهاي بستر خاك رس و همچنين تيمارهاي شامل ليف خرما در مقایسه با سایر تیمار ها  علف هرز بيشتري در واحد سطح نشان دادند‌.‌ همچنین بسترهاي رسي بيشترين تراكم بوته و بستر هاي ماسه و ضایعات سلولزی نخل كمترين تراكم بوته را دارا بودند. لیف خرما در کلیه تیمار ها باعث افزایش تراكم بوته شد.