چکيده

در بيشتر نقاط ايران به دليل شوري خاک، خشکي و دماي بالا، مشکلات زيادي در زمينه کاشت و استقرار چمن به چشم مي خورد. از آنجاکه حساس ترين دوره رشد چمن در برابر شرايط تنش زاي محيط دوره جوانه زني و استقرار اوليه است بنابراين دو آزمايش يکي در شرايط آزمايشگاه در داخل پتري ديش به منظور بررسي اثر متقابل 5 سطح شوري: آب مقطر (001/0) و آبياري با شوري هاي 1، 2، 3 و 4 دسي زيمنس بر متر بر روي شاخص هاي درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و يکنواختي جوانه زني به صورت فاکتوريل 5×3 در قالب طرح کامل تصادفي با 4 تکرار و ديگري در سطح گلدان با 6 سطح شوري: آب مقطر (001/0) و آبياري با شوري هاي 2، 4 ، 6 ، 8 و 10 دسي زيمنس بر متر به صورت فاکتوريل 6×3 در قالب يک طرح کامل تصادفي با 3 تکرار بر روي شاخص هاي جوانه زني (درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني و يکنواختي جوانه زني) و فاکتور هاي رشدي ( طول ساقه، وزن تر برگ و وزن خشک برگ) بر روي سه جنس  Poa pratensis, Cynodon dactylon and Lolium rennne به اجرا درآمد. نتايج به دست آمده از آزمايش اول بيشترين درصد جوانه زني را به ترتيب در لوليوم، چمن آفريقايي و پوآ نشان داد و بيشترين سرعت جوانه زني در پوآ و سپس در چمن آفريقايي و لوليوم مشاهده شد. ولي در سطوح شوري 1 تا 4 دسي زيمنس بر متر تفاوت زيادي در درصد و سرعت جوانه زني مشاهده نشد. اگرچه در سرعت جوانه زني تا شوري 4 دسي زيمنس بر متر بر خلاف آزمايش دوم سير نسبتا نزولي مشاهده شد. در آزمايش دوم بيشترين وزن تر و وزن خشک برگ در چمن آفريقايي مشاهده و درصد جوانه زني هم با افزايش شوري تا 10 دسي زيمنس بر متر کاهش يافت به نحوي که تا 6 دسي زيمنس بر متر تفاوت معني دار نبوده و در دو سطح 8 و 10 دسي زيمنس بر متر تفاوت معني دار بود.