چکيده

چكيده بهبود کارايي استفاده از منابع يکي از راهکارهاي اساسي براي رسيدن به کشاورزي پايدار مي باشد. استفاده از سيستمهاي کشت مخلوط با بهرهگيري بهينه از منابع آب، نور و عناصر غذايي يکي از اين راهکارها مي باشد. بهمنظور ارزيابي جذب و کارايي مصرف نور در کشت ۱۳۸۸ در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه زنجان ب ه صورت طرح بلوک هاي کامل - مخلوط افزايشي ذرت و لوبيا، آزمايشي در سال زراعي ۸۹ ۶۰ و ۸۰ درصد ،۴۰ ، تصادفي اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل نسبت هاي مختلف کشت مخلوط افزايشي ذرت و لوبيا (افزايش ۲۰ تراكم بهينه لوبيا در كشت خالص به تراكم بهينه ذرت ) و ه م چنين كشت خالص هر دو گونه بود . ماده خشک و سطح برگ هر دو گياه در طول فصل رشد اندازه گيري شد . نتايج نشان داد که ميزان جذب تشعشع توسط سايه انداز مخلوط ذرت- لوبيا در کليه تيمارهاي کشت مخلوط نسبت به کشت خالص ذرت و لوبيا بيشتر بود ، زيرا در کشت مخلوط، سطح سايهانداز براي جذب تشعشع افزايش مييابد . نسبت برابري زمين براي جذب فعال فتوسنتزي در تمام تيمارهاي کشت مخلوط بيشتر از يک بود که بيانگر سودمندي کشت مخلوط نسبت به تککشتي از لحاظ جذب تشعشع مي باشد. بيشتر بودن کارايي مصرف نور ذرت و لوبيا در سيستم کشت مخلوط در مقايسه با تک کشتي دو گونه نيز بيانگر استفاده بهينه از منبع نوري در کشت مخلوط بود. با توجه به کارايي مصرف نور در بين تيمارهاي مختلف کشت مخلوط ، کشت افزايشي ۶۰ % لوبيا ب هعنوان بهترين الگوي کشت مخلوط شناخته شد. واژ ههاي كليدي : الگوي کاشت، تککشتي، نسبت برابري زمين