چکيده

چکيده: ميان يابي يكي از مهم ترين تكنيك هايي است كه اقليم شناسان در مطالعات پهنه اي- مكاني از آن بهره مي گيرند. روش هاي ميان يابي برحسب ملاك هاي مختلف قابل تقسيم بندي هستند. در اين تحقيق تلاش براين بوده ضمن معرفي روش ميان يابي كريجينگ به عنوان يكي از روش هاي دقيق و پركاربرد، مراحل انجام اين فرآيند با ذكر مثالي انجام گيرد. دراين راستا ميانگين بارش ماهانه ايران زمين در روز 26/12/1376 بر اساس داده هاي 654 ايستگاه مورد تحليل قرار گرفت. به منظور ميان يابي بارش در ابتدا نيمه پراش نگار تجربي محاسبه و ترسيم شد. سپس يازده مدل بر اين نيمه پراش نگار برازش يافت. به ازاي هر مدل نيم پراش نگار و با سه فرض عدم وجود روند در داده ها، وجود روند خطي و روند درجه 2 مجموعاً سي و سه نقشه براي بارش روز مورد مطالعه حاصل شد. سپس با استفاده از تكنيك ارزيابي متوالي ( Cross-Validation) خطاي نقشه ها برآورد شد و از ميان سي و سه نقشه، دو نقشه به عنوان كانديدهاي مناسب اختيار شدند.آزمون هاي بعدي شامل بررسي ميزان خطاي برآوردي و درصد آن و نيز انحراف استاندارد نقشه ها نشان داد كه برازش مدل خطي بر نيمه پراش نگار بهترين الگو براي ميان يابي بارش 26 اسفندماه 1376 ايران زمين بر اساس روش كريجينگ است. براساس اين نقشه ميانگين بارش كشور طي روز مزبور3/7 ميلي متر برآورد شده است. کليدواژگان: ميانگين موزون، ميان يابي، كريجينگ، همبارش، نيمه پراش نگار.