مسئول دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه زنجان گفت: تکنولوژی حلقه واسطه و مفقوده همکاری بین دانشگاه و صنعت بوده و تکنولوژی بر اساس سودآوری قیمت خواهد داشت، بر همین اساس دولت و جامعه باید متوجه باشند که عدم وجود ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت در واقع مشکل تنها این دو بخش نیست، چه بسا در اثر ایجاد ارتباط موثر کل جامعه از آن منتفع خواهد بود.

رسول محرمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه زنجان، اظهار کرد: در خصوص ارتباط کمرنگ بین صنعت و دانشگاه به نظر می‌رسد مشکل نوع و جنس ارتباط بین این دو حوزه است، زیرا این مشکل جنبه‌های مختلفی دارد که مهم‌ترین آنها مسائل فرهنگی، اداری و اقتصادی بوده و در بروز این شرایط شاید بشود گفت موضوع توانمندی دانشگاه و یا خواست صنعت نقش کمتری دارد.

وی افزود: علت وجود ضعف ارتباط بین صنعت با دانشگاه را بیشتر در تعریف وظیفه دانشگاه موجود و انتظارات از آن می‌توان تعریف کرد، زیرا دانشگاه‌های فعلی برای رشد و گسترش علم تعریف شده و توسعه یافته‌اند و اتفاقا در انجام این وظیفه موفق هم هستند که گواه این ادعا رتبه کشور در تولید مقالات در سطح دنیا و منطقه است.

محرمی با تاکید بر اینکه نیاز صنعت علم نیست، تصریح کرد: نیاز صنعت فن‌آوری و تکنولوژی است که آنرا به‌کار گیرد و با استفاده از آن ایجاد ثروت کند، این در حالی است که حتی دانشگاه‌های صنعتی کشور هم بیشتر در زمینه علم‌آفرینی فعال هستند تا ایجاد و توسعه تکنولوژی.

مسئول دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه زنجان گفت: هر چقدر صنعت کشوری از سطح دانش‌بنیان بودن فاصله داشته باشد باید دانشگاهیان آن کشور علوم را به طرزی که برای صنعت مفید بوده و در سطح صنعت موجود، به جامعه عرضه کنند که به نظر من دانشگاه‌های ما در این زمینه خوب عمل نمی‌کنند و طبق تعریف وظایف دانشگاه، هیچ‌گاه به‌صورت جدی این نیاز تعریف و انجام آن از هیئت‌علمی دانشگاه خواسته نشده است.

وی در پاسخ به این سئوال که فعالیت این دفتر در دانشگاه زنجان به عنوان دانشگاه مادر استان، تا چه حد توانسته در ایجاد زمینه ارتباط بین دانشگاه و مراکز صنعتی موثر باشد، تاکید کرد: ابتدا بهتر است جهت قرار گرفتن در مسیر درست در بررسی این موضوع به جای عنوان «ارتباط با صنعت»" از «همکاری با صنعت» صحبت کنیم.

محرمی خاطرنشان کرد: فعالیت‌های این دفتر بیشتر در حوزه ارائه خدمات ستادی به همکارانی که در زمینه همکاری بین دانشگاه و مراکز صنعتی فعال هستند تعریف شده، همچنین سعی ما در این دفتر رصد مشکلات ساختاری و اداری در ایجاد و توسعه این نوع همکاری است.

وی افزود: ارائه مشاوره‌های حقوقی، اداری و مالی و نیز معرفی فرصت‌های همکاری صنعتی از دیگر فعالیت‌های دفتر ارتباط با صنعت بوده و علاوه بر آن با مراجعه به صنایع و معرفی توانمندی دانشگاه و کسب اطلاع از نیازها و مشکلات و انتقال آن به همکاران هیات علمی، این دفتر سعی بر داشتن تاثیر مثبت در این زمینه دارد که در مورد میزان و نوع این تاثیر باید همکاران اظهارنظر کنند.

مسئول دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه زنجان در خصوص راهکارهای پررنگ‌تر شدن ارتباط دانشگاه و صنعت، گفت: شاید ارائه راهکار برای این موضوع متوجه مدیریت کلان کشور باشد چون تعریف و ایجاد همکاری دانشگاه و صنعت یک اولویت و نیاز طولانی مدت برای کل کشور بوده و هست. به نظر من با توجه به تجربه کاری در این حوزه، تغییر وضعیت موجود در تعریف موضوع برای پایان‌نامه‌های تحصیلات تکمیلی و استفاده از موضوعات مورد علاقه و نیاز صنعت و یا تعریف و کار بر روی موضوعات تکنولوژیک می‌تواند نقطه شروع خوبی باشد.

محرمی با اشاره به نتایج این ارتباط، تصریح کرد: در صورت ایجاد ارتباط موثر طبق خواست دانشگاه و صنعت، هر دو از این همکاری سود خواهند برد و سود بردن از همکاری نتیجه‌ای است که منجر به ادامه همکاری می‌شود، در نتیجه منتفع شدن دانشگاه و صنعت، اقتصاد کشور رشد خواهد کرد و در اثر آن همه مردم از این همکاری بصورت مستقیم و غیر مستقیم سود خواهند برد.

مسئول دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه زنجان در خصوص علل استقبال کمرنگ اهالی صنعت در برقراری رابطه با مراکز علمی، تصریح کرد: به‌صورت طبیعی علمی که به عمل نرسد از نظر صنعت‌گران گران به نظر می‌رسد، ولی اگر علوم دانشگاه بتواند به واقعیت برسند یعنی تبدیل به تکنولوژی شوند بیشتر از قیمت خود ارزش خواهند داشت. مشکل در این است که در اغلب موارد دانشگاهیان علم را به صنعت عرضه می‌کنند، ولی صنعت تکنولوژی لازم دارد.

محرمی با تاکید بر اینکه تکنولوژی حلقه واسطه و مفقوده همکاری بین دانشگاه و صنعت است و تکنولوژی بر اساس سودآوری قیمت خواهد داشت، گفت: صنعت در کشور شامل بخش‌های خصوصی و دولتی است که بطور کلی ایجاد رابطه دستوری و یا حتی تشویقی در بهترین شرایط ممکن است بوجود آید ولی با توجه به تغییرات در شرایط اقتصادی، طولانی مدت نخواهد بود، بر همین اساس دولت و جامعه باید متوجه باشند که عدم وجود ارتباط موثر بین دانشگاه و صنعت در واقع مشکل تنها این دو بخش نیست چه بسا در اثر ایجاد ارتباط موثر کل جامعه از آن منتفع خواهد بود.