چکيده

در بین فراورده های مختلف انگور، کشمش بسیار مورد توجه بوده و امروزه در سطح وسیعی از ایران تهیه و به مقدار زیادی صادر می شود. با این وجود خشکبار تولیدی در ایران بویژه کشمش اغلب دارای آلودگی های میکروبی بوده و بسته بندی های آن نیز بسیار نامناسب است. بسته بندی علاوه بر اینکه کشمش را در محل فروش تبلیغ و معرفی می کند، حفاظت از آن را در مدت ماندگاری اش بر عهده دارد. بنابراین هدف از انجام این تحقیق اسنادی، ارائه اطلاعاتی در خصوص عملیات نگهداری کشمش پس از خشک شدن و همچنین معرفی انواع بسته بندی های رایج و مورد استفاده در بازار است. در این تحقیق اسنادی از مدارک مستند کتابخانه ای و منابع معتبر الکترونیکی به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی منابع نشان می دهد که استفاده از روش های شیمیایی و غیر شیمیایی برای نگهداری کشمش و همچنین بسته بندی نقش مهمی در محدود کردن آلودگی های پس از خشک کردن کشمش ایفا می کند. با بکارگیری روش های مناسب نگهداری علاوه بر تضمین سلامت مصرف کننده می توان مقدار ضایعات کشمش را به حداقل ممکن کاهش داد، همچنین با بسته بندی مناسب می توان علاوه بر جلب نظر مشتریان و پاسخگویی به نیازهای متنوع آنها، شرایط لازم را برای افزایش درآمد تولیدکنندگان نیز فراهم کرد. لذا با عنایت به مصرف بالای کشمش در کشور و همچنین با توجه به حفظ مشتریان خارجی و کسب درآمدهای ارزی بیشتر از طریق صادرات محصولات کشاورزی بویژه کشمش، نتایج این پژوهش می تواند توسط گروه های مختلفی از تولیدکنندگان، صادرکنندگان، توزیع کنندگان محصولات غذایی و همچنین سازمان های اجرایی ذیربط مورد استفاده قرار گیرد.