چکيده

بخش کشاورزی در ایران همچون سایر کشورهای در حال توسعه از چند جهت حائز اهمیت است. این بخش سهم قابل توجهی از اقتصاد کشور را به خود اختصاص می‌دهد و سهم به مراتب بیشتری از اشتغال نیروی کار را بر دوش می‌کشد. از این رو، ارزش افزوده و رفاه ایجادشده به ازای هر نفر نیروی کار در این بخش از سایر بخش‌ها کمتر است. در این راستا، لازم است قدرت تولید و خلق ارزش افزوده خود را ارتقا دهد. در پژوهش حاضر تلاش می‌شود میزان اثرگذاری عوامل مختلف بر ارزش افزوده بخش کشاورزی طی دوره 96-1346 با استفاده روش تابع تولید و الگوی ARDL سنجیده شود. نتایج نشان داد در بلندمدت به ازای یک درصد افزایش در متغیرهای سرمایه فیزیکی، منابع طبیعی، سرمایه انسانی و دانش و فناوری به ترتیب ارزش افزوده بخش کشاورزی 44/0، 2/0، 75/0 و 12/0 درصد افزایش خواهد یافت. با توجه به روند کاهنده افزایش موجودی سرمایه می‌بایست سیاست‌های لازم برای رشد سرمایه‌گذاری اتخاذ شود. این سرمایه‌گذاری باید مبتنی بر دانش و فناوری روز بوده و همراه با ارتقای سرمایه انسانی تعقیب باشد.