چکيده

افزايش جمعيت و نياز بيشتر به مهار آبهاي سطحي و توليد انرژي الكتريكي، توسـعه احـداث سـدهاي مخزنـي و برقـابي در منـاطق كـم آبـي همچون كشور ايران را اجتناب ناپذير كرده است. در برخي موارد، پتانسيل آبدهي مناسب رودخانه، شرايط توپوگرافي مخزن و محور سد و... اولويـت احداث سدهاي مخزني با اهداف برقابي را فراهم مي سازد. ولي وجود ژيپس و انيدريت در پي و تكيه گاه هاي محور انتخابي، امكان احداث سـد را بـا سوال روبرو مي سازد. اگر چه احداث سد بر روي چنين ساختارهاي زمين شناسي منع كلي نشده است ولي رفتار ژيپس در معـرض جريـان آب بـه دليل پتانسيل زياد انحلال پذيري آن تهديد كننده و موجب نگراني مي باشد. تجربه و تحقيقات انجام شده نشـان مـي دهـد كـه پتانسـيل انحـلال پذيري مصالح ژيپسي همواره در معرض جريان آب با سرعت بالا تهديد كننده بوده است. در پژوهش حاضر با انجام آزمايشات آزمايشگاهي، رونـد و ميزان انحلال ژيپس در جريان آب مورد بررسي قرار گرفته و روش هاي اصلاح چنين پي هايي با اهداف كاهش سرعت جريان نشتي، كاستن از نفـوذ پذيري و پايين آوردن توان حلاليت آب آورده شده است.