عنوان کتاب: اصول ورزش در بیماران سرطانی

خستگی ناشی از سرطان مدت زمان زیادی باقی می‌ماند و با استراحت کردن و خوابیدن کاملا بر طرف نمی‌شود و به همین دلیل خستگی مزمن نامیده می‌شود. خستگی اغلب یکی از اثرات جانبی همه¬ی درمان-های سرطان است. ولی نکته مهم این است که بیمار می تواند این خستگی را مدیریت نماید. تحقیقات نشان داده اند شرکت افراد نجات یافته از سرطان در فعالیت های ورزشی موجب کاهش خستگی، افزایش کیفیت زندگی و افزایش احساس سرحالی و نشاط و ایجاد حس خوب می شود. فعالیت ورزشی ضمن کاهش اثرات جانبی سرطان یا درمان آن، موجب بهبود استقلال، اعتماد به نفس، عزت نفس و خود مراقبتی بیمار شده و ترس، پریشانی، افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد. محققان عنوان کرده اند بیمارانی که ورزش می‌کنند نسبت به دیگر بیماران از انرژی فیزیکی، اشتها و نگرش بهتری برخوردار بوده و حس تعهد قوی تر و توان بیش‌تری برای مقابله با سرطان و تحمل درمان آن برخوردارند. همچنین یک برنامه فعالیت ورزشی استاندارد ضمن کاهش تهوع و مبارزه با یبوست و کم آبی بدن، موجب افزایش دامنه ی حرکتی مفاصل، افرایش توده عضلانی و کاهش بافت چربی بدن می شود. کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی، دیابت و سرطان-های ثانویه از مزایای مهم دیگر شرکت در فعالیت ورزشی برای نجات یافتگان سرطانی است. لازم به ذکر است که انجام یک برنامه ی فعالیت ورزشی، ضمن امن و غیر تهاجمی بودن، ارزان و آسان اجرا می شود. اما نظر به این که در درمان یا راهنمایی یک بیمار سرطانی، پزشک درمانگر غده¬شناس همه کاره است، بنابراین تجویز هر فعالیت ورزشی برای بیمار سرطانی نیز باید با غده شناس در میان گذاشته شود. همچنین از تخصص های پزشک غده شناس است که هر گونه تضاد بالقوه بین یک برنامه ی فعالیت¬ورزشی و برنامه ی درمانی را گوشزد نماید. در کل هدف فعالیت ورزشی بازگرداندن ورزیدگی، سلامتی و توانایی عملکردی بیماران نجات یافته از سرطان به حالت اول است، بنابراین برای رسیدن به آن بهتر است برنامه فعالیت ورزشی شامل فعالیت های هوازی، انعطاف پذیری و هم چنین تمرینات قدرتی باشد. جزئیات این نوع برنامه ورزشی جامع با تکیه بر اصول فیزیولوژیکی در این کتاب آمده است.