چکيده

چکیده این پژوهش با هدف تاثیر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر صفات مورفوفیزیولوژیکی گل شاخه بریده میخک رقم باربارا انجام شد.  این آزمایش با سه تکرار و دو فاکتور اکسید نیتریک در چهار سطح (0، 40، 60 و80 میکرو مول در لیتر) و تیدیازورون در سه سطح (0، 40 و60 میکرو مول در لیتر) به همراه 2 درصد ساکاروز بصورت پالسی اجرا شد. طرح مورد استفاده بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی است. فاکتور های مورد ارزیابی شامل میزان کلروفیل برگ، نشت الکترولیت و جذب محلول می باشد. بررسی نتایج نشان داد که 40میکرومول¬در¬لیتر تیدیازورون، مقدار کلرفیلa وb و 40 میکرومول¬در¬لیترتیدیازورون+40 میکرومول¬در¬لیتر سدیم نیتروپروساید مقدار کلرفیل a را افزایش می دهند. تیمارهای 60 میکرومول¬در¬لیتر سدیم نیتروپروساید مقدار کلرفیل a ، b و کلرفیل کل و تیمار 40 میکرومول¬در-لیتر تیدیازورون + 60 میکرومول¬در¬لیتر سدیم نیتروپروساید مقدار کلرفیل b و کلرفیل کل را افزایش دادند. غلظت های مختلف تیمارهای به کار رفته تاثیری بر میزان نشت الکترولیت نداشت. بیشترین میزان جذب محلول مربوط به تیمارهای  60 میکرومول¬در¬لیتر تیدیازورون و سدیم نیتروپروساید،  40 میکرومول¬در¬لیتر سدیم نیتروپروساید+ 40 میکرومول¬در¬لیتر تیدیازورون مشاهده شد. کلمات کليدي: اکسید نیتریک، نشت الکترولیت، تیدیازورون، کلروفیل ،جذب محلول