چکيده

چکیده مقاله: امروز این سوال مطرح می شود که چگونه با وجود نوپا بودن ایده ی پیش گیری از جرم از طریق طراحی، کشورهایی نظیر آمریکا، انگلیس، کانادا، آفریقا، برزیل و ... موفق شده اند با استفاده از این روش میزان جرم و جنایت را به صورت چشم گیری کاهش دهند، در حالیکه در کشور ایران با وجود احساس نیاز در این زمینه، ایده ها و پژوهش ها به مرحله ی عمل نرسیده است؟ با بررسی زیر ساخت های شکل گیری رویکرد پیشگیری از جرم از طریق طراحی و مقایسه ی تجربیات جهان و ایران در این زمینه مشخص می شود، جرم شناسی به عنوان علمی میان رشته ای نیازمند نگاهی همه جانبه و در نظر گرفتن تمامی مولفه های موثر در بروز جرم و ناامنی است و باید در بستر مناسبی از تعامل و هماهنگی میان سه مولفه ی "دولت"، "متخصصان" و" مردم" که در مقیاس محلی ساکنان محل و در مقیاس وسیع تر جامعه و اجتماع را شکل می دهند، شکل گیرد. این سه مولفه به عنوان سیستمی سه گانه، با هماهنگی درون سازمانی و برون سازمانی می توانند بستری مناسب برای برنامه ریزی، طراحی و مدیریت رویکرد پیشگیری از جرم از طریق طراحی فراهم آورند. بدین گونه که طرح ها ی پژوهشی توسط متخصصان "مطرح"، با "حمایت" دولت برنامه ریزی و با "مشارکت" ساکنین به اجرا درآمده و مدیریت شوند. چنانکه هماهنگ نبودن این سه مولفه و یا نقص یکی از آن ها می تواند عاملی بازدارنده برای اجرای پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی باشد.