چکيده

چکيده   گل مريم يکي از گل‌هاي شاخه بريده مهم از نظرتوليد و صادرات است. اين گل پس از برداشت با مشکلات مهمي از جمله ناتواني غنچه‌هاي گل براي توسعه، باز شدن و ريزش غنچه‌ها مواجه است که موجب کاهش کيفيت و عمر انباري در گل شاخه بريده مريم مي‌شود. براي حل اين مشکل، تحقيقي در سال 1386 در دانشگاه آزاد اسلامي واحد ابهر با هدف بررسي اثر D-4،2[1]، ساکارز و کلريد کلسيم بر درصد باز شدن گل‌ها و ريزش غنچه‌ها در گل بريده مريم رقم پيئرل اجرا شد. آزمايش به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با سه تکرار انجام گرفت. گل‌هاي بريده مريم در معرض تيمار با فاکتورهاي آزمايشي شامل D-4،2 در سطوح 0، 50، 100 و 200 پي‌پي‌ام، ساکارز در سطوح 0، 5/1، 5/3 و 5/5 درصد و کلريد کلسيم در سطوح 0، 200 و 400 پي‌پي‌ام قرار گرفتند. به تمامي واحدهاي آزمايشي حدود 100 پي‌پي‌ام سولفات آلومينيوم براي جلوگيري از رشد ميکروارگانيسم‌ها افزوده شد. در طول اجراي پژوهش صفات متعددي از جمله درصد باز شدن گل‌ها،درصد ريزش غنچه‌ها، درصد محتواي نسبي آب، ميزان کلسيم موجود در دمگل غنچه‌ها و درصد ماندگاري اندازه گيري گرديد. نتايج نشان داد که D-4،2 در تمامي سطوح موجب افزايش معني‌داري در ميزان کلسيم دمگل غنچه‌ها شده ولي درصد باز شدن گل‌ها را کاهش داد. تيمارهاي ساکارز و کلريد کلسيم هر کدام به تنهايي اثر معني‌داري در افزايش باز شدن گل‌ها داشتند ولي بيشترين درصد باز شدن گل‌ها، محتواي نسبي آب و ماندگاري در تيمار 5/3 درصد ساکارز به همراه 200 پي‌پي‌ام کلريد کلسيم مشاهده شد که اين تيمار درصد باز شدن گل‌ها را نسبت به شاهد 92 درصد افزايش داد و درصد ريزش غنچه‌ها را کاهش داده و به 33/5 درصد رساند. لذا مي‌توان تيمار مذکور را به عنوان محلول محافظ گل شاخه بريده مريم رقم پيئرل پس از برداشت توصيه نمود.   واژه­هاي کليدي: گل بريده مريم، درصد باز شدن گل­ها، ريزش غنچه­ها، D-4،2، ساکارز.