چکيده

سودگرایى اخلاقى نظریه اى غایت گرا در باب اخلاق هنجارى, به مجموعه اى از نظریات گفته مى شود که غایت نهایى اخلاقى زیستن را خیر عمومى قرار داده و معیار درستى و نادرستى و باید و نباید اعمال را, (اصل سود) مى دانند. (اصل سود) یا (اصل بیشترین خوشى) اعمالى را که موجب بیشترین مقدار خوشى (یا خوش بختى, خوبى, خیر) براى بیشترین تعداد افراد مى شوند, درست و اعمالى را که موجب کاهش خوشى و افزایش ناخوشى مى شوند, نادرست مى شمارد. به عبارت دیگر, اصل سود معیار درستى و نادرستى را غلبه بیشتر خیر عمومى بر شرّ مى داند. سودگرایان در تعریف خوشى و ناخوشى (یا خیر و شرّ یا خوبى و بدى) به (لذّت و درد), (ارضاء مطلق امیال و عدم آن) یا (ارضاء امیال صحیح و ناصحیح) و هم چنین در وحدت و کثرت خوبى و بدى اختلاف دارند.