چکيده

چکيده: شبيه سازي انسان يكي از مسائل جديدي است كه جواز يا ممنوعيت آن به لحاظ اخلاقي و ديني مورد نزاع و اختلاف است. اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي، پس از بيان مفهوم شبيه سازي و تاريخچه ي مختصري از آن، به تبيين و تحليل اصل غايات كانت پرداخته و سعي نموده است جواز يا ممنوعيت صورت هاي مختلف شبيه سازي انسان را بر اساس تفسيرهاي مختلف از اصل غايات روشن كند. بر اساس اصل غايات كانت، هر گونه رفتاري كه باعث شود انسانيت ديگران به عنوان وسيله ي صرف اخذ شود نه هدف و غايت، ممنوع و غير اخلاقي است. تفاسير مختلفي از غايت قرار دادن انسانيت شده است: اين كه در مورد انساني بدون اطلاع و آگاهي اش كاري انجام ندهيم؛ به آزادي، اراده و استقلال او احترام بگذاريم؛ به سعادتمندي او كمك كنيم؛ به انسانيت ديگران احترام بگذاريم. نتيجه اين كه بر اساس اصل غايات كانت، هر نوع شبيه سازي كه در آن انسانيت انسان ها وسيله اي براي غايتي ديگر، وراي انسانيت شان اخذ شود ممنوع است. از اين رو، شبيه سازي براي توليد گروه زيادي از انسان هاي همسان ژنتيكي براي استفاده در جنگ يا در زمان صلح براي انجام كارهاي سخت و طاقت فرسا، تكثير افراد نابغه و سرشناس علمي، سياسي و نظامي و ...، توليد فرزندان ژنوتيپ دلخواه، جايگزين كردن همسر، فرزند يا بستگان تازه درگذشته، ممنوع است. اما آن نوع شبيه سازي كه در آن انسانيت فرد توليد شده هدف قرار گرفته و شبيه سازي به سعادت او و ديگر انسان ها كمك مي كند و استقلال و آزادي اراده ي انسان توليد شده را محدود نمي كند و رضايت ضمني او بر اين كار قابل استنباط است، جايز است مانند شبيه سازي درماني جهت توليد بافت و اعضاي پيوندي و شبيه سازي براي كمك به زوجين نابارور و كمك به تولد نوزادان سالم بدون ژن هاي معيوب.     کليدواژگان: شبيه سازي انسان ، كانت ، اصل غايات