چکيده

امروزه توسعه گردشگري در تمامي عرصه ها، چه در سطح ملي و منطقه اي و چه در سطح بين المللي مورد توجه برنامه ريزان دولتي و شرکت هاي خصوصي قرار گرفته است. آگاهي جوامع از اين که گردشگري منبع درآمدي ارزي بسيار مناسب و قابل ملاحظه اي در اختيار اقتصاد يک کشور قرار مي دهد، باعث شده است که گردشگري مفهوم بسيار گسترده اي در ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي پيدا کرده و به عنوان يک صنعت تلقي شود با توجه به تجربه موفق بسياري از کشورها در زمينه رشد صنعت گردشگري و اهميت آن در رشد و توسعه اقتصادي اين کشورها، مقاله حاضر به بررسي رابطه علي بين گردشگري بين المللي و رشد اقتصادي در ايران، با استفاده از الگوي VAR طي سال هاي 83-1338 و کشورهاي OECD به علاوه چين، هنگ کنگ، مالزي، روسيه و تايلند طي سال هاي 2004-1995 با استفاده از الگوي VAR-Panel مي پردازد. نتايج تحقيق نشان مي دهد که رابطه علي بين گردشگري و رشد اقتصادي ايران، کشورهاي OECD به علاوه چين، هنگ کنگ، مالزي، روسيه و تايلند، رابطه علي دو طرفه است و بين اين دو متغير، تعادل بلند مدت وجود دارد.