چکيده

وقوع بلاياي طبيعي به خصوص زلزله در محيط هاي شهري، اثرات بسيار مخربي را به وجود مي آورد که عوامل اجتماعي در شهرها (توزيع جمعيت در گروه هاي سني مختلف و تراكم آن در مناطق مختلف شهري، كيفيت مسكن، اشتغال، سواد و تعداد معلولان و. ..) مي تواند نقش بسزايي در کاهش يا افزايش آثار مخرب زلزله داشته باشد. با توجه به واقع شدن شهر خرمدره در يکي از مناطق زلزله خيز ايران ( واقع شدن گسل سلطانيه در غرب شهر خرمدره، گسل شمال استان زنجان) که باعث بالا رفتن آسيب پذيري اين شهر در برابر زلزله شده است در اين مقاله، با در نظر گرفتن عواملي اجتماعي دخيل در کاهش و يا افزايش اثرات زلزله، در قالب چهار شاخص جمعيتي، مسكن، اقتصادي- اجتماعي و فاصله فيزيكي به کاربري هاي مورد نياز و پرخطر در هنگام بروز زلزله به ارزيابي آسيب پذيري اجتماعي اين شهر در مقابل زلزله پرداخته شده است. در اين پژوهش از مدل AHP براي برآورد آسيب پذيري اجتماعي نواحي شهري خرمدره استفاده شده و در نهايت، پهنه ها و مناطق آسيب پذير شهر مشخص شده است. نتايج پژوهش نشان دهنده آن است که 12.58 درصد از شهر خرمدره داراي آسيب پذيري خيلي زياد، 9.93 درصد از شهر نيز از آسيب پذيري خيلي کمتري برخوردار است که اين مقدار نشان دهنده آسيب پذيري پايين اين ناحيه در بين ساير نواحي مي باشد.