چکيده

کيفيت زندگي مفهومي عام است که در چارچوب تعريف علمي و در قلمرو وظايف، اختيارات و تکاليف مديريت شهري متضمن عناصر، اجزا و شاخص هاي مهمي است که تنزل و ارتقاي آنها همچنين بهره مندي يا فقدان هر يک سطح کيفيت زندگي را مشخص مي نمايد. در اين ميان بررسي کيفيت زندگي ساکنان بافت هاي برنامه ريزي شده در شهر يکي از وظايف برنامه ريزان و مديران شهري است. آنچه اين پژوهش در پي آن است ارزيابي کيفيت زندگي در بافت هاي برنامه ريزي شده شهر زنجان با نمونه موردي شهرک کارمندان است. روش تحقيق  در اين از نوع توصيفي – تحليلي و پيمايشي است. شيوه گردآوري اطلاعات به روش ميداني در قالب پرسش نامه  بوده است، که در آن 143 خانوار بصورت سيستماتيک به عنوان نمونه انتخاب شده اند. داده هاي حاصل در نرم افزار Spss مورد تجزيه تحليل قرار گرفته و جهت دستيابي درجه و اختلاف کيفيت زندگي در محله برنامه ريزي شده با استفاده از مدل Topsis و AHP مورد سنجش قرار مي گيرند. نتايج مطالعات نشان داد که اولاً محله کارمندان در وضعيت مطلوبي از لحاظ شاخص هاي اجتماعي، فرهنگي و مذهبي، اقتصادي، کالبدي و زيست محيطي عليرغم نارضايتي قرار گرفته و اختلاف چشمگيري بين شاخص ها وجود ندارد. ثانياً بين شاخص هاي کيفيت زندگي در اين محله رابطه متقابل و معناداري حاکم است.