چکيده

بخش کشاورزی در بيشتر کشورهای دنيا و به خصوص ايران نقش مهمی در توسعه ملی ايفا می‌کند. برنامه‌ريزی هدفمند توسعه اين بخش نيازمند شناخت علمی و صحيح از وضعيت موجود مناطق برنامه‌ريزی است. از اين‌ رو، هدف تحقيق توصيفی- تحليلی حاضر بررسی وضعيت توسعه کشاورزی دهستان‏های شهرستان پاوه و نيز رتبه‌بندی اين دهستان‏ها با استفاده از روش ويکور است. به اين منظور، تلفيقی از داده‌های ثانويه(اسناد انتشاريافته به‏صورت چاپی يا در وبگاه‏های رسمی سازمان‏ها) و نيز اوليه (تکميل چک‌ليست به‏صورت مصاحبه حضوری) برای 91 شاخص مرتبط با توسعه کشاورزی در زيرمحورهای باغی، دامی، زراعی، پايداری، ساختاری- زيربنايی و آموزشی- نيروی انسانی (که مستخرج از مطالعات پيشين و نيز مصاحبه با صاحب‏نظران توسعه روستايی، جغرافيا و اقتصاد کشاورزی بود) مورد استفاده قرار گرفت. واحد شاخص‏ها با استفاده از روش تقسيم بر ميانگين يکسان گرديد و از روش مک گراناهان برای وزن‌دهی تک تک شاخص‏ها و از روش تحليل سلسه مراتبی(AHP) برای وزن‌دهی هر يک از زيرمحورهای توسعه استفاده شد. نتايج نشان داد که بين دهستان‏های شهرستان از لحاظ توسعه کشاورزی در زير محورهای مختلف اختلاف و نابرابری‌هايی وجود دارد و از لحاظ نتايج کلی، دهستان‌ هولی در سطح اول، دهستان‌های سيروان، ماکوان و شمشير در سطح دوم و دهستان شيوه-سر در سطح سوم توسعه کشاورزی قرار دارند. براساس نتايج مطالعه پيشنهادهايی در پايان جهت بهبود مديريت و سياست‌گذاری توسعه دهستان‏ها ارائه شد. طبقه‌بندی JEL: H53 , I18, I3, O14,P52 ,R11 واژه‌هاي كليدي: سطوح توسعه کشاورزی، ارزيابي، ‌ روش ویکور، شهرستان پاوه،