بازدید:40034 بروزرسانی: 19-11-1402
حسین طهماسبی مقدم ؛ محسن احدنژاد روشتی؛ اصغر تیموری
تحلیل فضایی شاخصهای کمّی و کیفی مسکن در نواحی شهری با رویکرد مسکن پایدار (مطالعۀ موردی: شهر زنجان) Spatial analysis of qualitative and quantitative indicators of housing in urban areas with sustainable housing approach (Case study: Zanjan city)</ArticleTitle>
|
در جهانی که بهسرعت در حال شهری شدن و تغییر است راهبرد مسکن پایدار با توجه به اثرات منفی رشد شهرها راهکارهایی برای به حداقل رساندن مسائل شهری و بهویژه در ارتباط با مسکن مطرح میشود. هدف مقاله حاضر تحلیل شاخصهای کمی و کیفی مسکن در نواحی شهری با تاکید بر مسکن پایدار است.<br /> <strong>روش:</strong> مقاله حاضر از لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی-تحلیلی باشد. روش گردآوری اطلاعات اسنادی- کتابخانهای از قبیل سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395 و طرح تفصیلی سال 1395 میباشد. برای تجزیهوتحلیل از نرمافزار Arc Catalog برای آمادهسازی دادها و از مدل فرایند تحلیل شبکه برای وزن دهی معیارها و برای ارزیابی پایداری شاخص های کمی وکیفی مسکن از مدل تودیم و از مدل موران برای سنجش افتراق فضایی استفاده شد.<br /> <strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها:</strong> یافتهها نشان میدهد ناحیه 3-5(محلات نیک سازان، ولیعصر، زعفرانیه، منظریه، بهارستان، انصاریه) با رتبه اول دارای پایداری خیلی زیاد میباشد این در حالی است، ناحیه 6-4(محلات گلشهرکاظمیه) و نواحی منطبق با محلات فرودست از قبیل ناحیه 1-3(محله اسلامآباد). ناحیه 2-5(محلات بیسیم، بنیاد). ناحیه 1-2(محلات فاطمیه، شهدا، گلیجک آباد) از پایداری خیلی کم برخوردار است. از کل مساکن محدوده موردمطالعه 27.5 درصد پایداری خیلی کم، 16.1 درصد پایداری کم، 21.3 درصد پایداری متوسط، 11.6 درصد از پایداری زیاد،23.5 درصد از پایداری خیلی زیاد برخوردارند که بیانگر ناپایداری در بین نواحی 25 گانه شهر میباشد؛ براساس نتایج مدل موران، توزیع فضایی پایداری شاخصهای کمی و کیفی مسکن در نواحی شهر زنجان از الگوی خوشه ای تبعیت میکند که نشاندهنده نابرابری فضایی در نواحی 25 گانه شهر زنجان میباشد بنابراین جهت اقدامات لازم بهمنظور کاهش نابرابریهای فضایی کیفیت و کمیت مسکن در نواحی شهر زنجان، تدوین برنامه مدون بر اساس عدالت فضایی برای کاهش نابرابریهای آن امری ضروری به نظر میرسد. |