چکيده

اولین عارضه حفر تونل بالاخص در مناطق شهری، نشست سطحی زمین است. برای تخمین شکل پروفیل نشست دو دسته روش وجود دارد: روش‌های‌ تجربی و  تحلیلی، در سال‌های اخیر با توسعه روش‌های عددی این روش نیز به دو دسته روش دیگر افزوده شده است. هدف از این مقاله مقایسه‌ای بین روش‌های ارائه شده و نقدی بر دو دسته روش اول است. بدین منظور مدل‌هایی از یک تونل شهری در فضای دو بعدی با استفاده از سه دسته روش تحلیل و پروفیل‌های نشست آن بدست می‌آید. با مقایسه پروفیل‌های نشست مشاهده می‌شود که فقط در برخی از حالات خاص، پروفیل‌های به دست آمده از روش‌های تجربی یا تحلیلی نزدیک به پروفیل‌های به دست آمده از روش عددی می‌شوند و در اغلب حالات دیگر، پروفیل‌های ارائه شده توسط دو دسته روش اول فاصله زیادی از روش عددی دارند. دلیل آنست که دو دسته روش اول همه پارامترهای موثر بر پروفیل نشست سطحی زمین را در نظر نمی گیرند، حال آنکه روش عددی با در نظر گرفتن همه پارامترهای موثر بر پروفیل نشست و تخمین نسبتا دقیقی که از آن می‌دهد، می تواند روشی جایگزین برای دو دسته روش اول باشد.