بازدید:29306 بروزرسانی: 01-12-1401
سوران منوچهری، حسین فراهانی
برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری روستایی؛(مطالعه موردی: بخش خاوومیرآباد)
Strategic Planning of Rural Tourism Development (Case Study: Khaw and Mirabad)
|
چکیده گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی جهان میتواند نقش غیر قابل انکاری در توسعه مناطق روستایی ایفا کند، این در حالی است که پویایی و توسعه مطلوب گردشگری به عنوان فعالیتی چند بخشی با ارتباطات و پیچیدگیهای مختلف نیازمند اتخاذ برنامهای جامع و مدون است که در عین واقع گرا بودن آیندهنگر و با تضمین آینده، تامینکننده نیازهای ذینفعان باشد. در این راستا پژوهش کاربردی حاضر که از حیث گردآوری اطلاعات نیز توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر جمعآوری اطلاعات در بخش نظری با استفاده از منابع اسنادی و در بخش عملی با استفاده از مصاحبه و توزیع پرسشنامه در میان 100 نفر از گردشگران، 30 نفر از مسئولین و 261 نفر از مردم محلی است، از روش برنامهریزی استراتژیک و ابزار کارآمد آن یعنی تکنیک سوات برای ارائه برنامهای مدون و تعیین استراتژیها جهت پویایی و توسعه مطلوب گردشگری در نواحی روستایی بخش خاوومیرآباد شهرستان مریوان بهره گرفته است تا رهیافت این امر شناخت جامع وضع موجود به دور از ذهنینگری، جهت تدوین برنامههای کاربردی توسعه گردشگری باشد. انتخاب جامعه نمونه در میان گروه مردم محلی با استفاده از فرمول کوکران، در گروه گردشگران به دلیل فقدان آمار دقیق، بر اساس دیدگاه کارشناسان میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان و در گروه مسئولین نیز با توزیع پرسشنامه در میان همه مدیران نهادهای مربوط به توسعه روستایی و گردشگری منطقه بوده است. نتایج نشان دادند که استراتژیهای رقابتی و در میان آنها گسترش توریسم تجاری به واسطه قرارگیری در مرز بینالمللی و فعال بودن بازارچه و گمرکهای منطقه دارای اولویت اجرایی هستند. در این راستا چشم انداز آینده توسعه گردشگری منطقه و برنامههای زمانی جهت تحقق این راهبردها تدوین گردیدند. |