چکيده

معادله پنمن مانتيث (PM) روشي استاندارد براي تعيين تبخير و تعرق گياه مرجع (ET0) مي باشد. تابش خورشيدي يكي از پارامترهاي مهم و مورد نياز در اين معادله است كه بندرت در ايستگاه هاي هواشناسي اندازه گيري مي شود و به همين دليل اغلب آن را با استفاده از روابط تجربي تخمين مي زنند. هرچه محاسبات تبخير و تعرق دقيق تر باشد مقدار خطاي بوجود آمده در برآورد نياز آبي گياهان كمتر شده و مي تواند عاملي مهم در مصرف صحيح و بهينه از منابع آب باشد. در اين تحقيق اثر تابش در تبخير و تعرق گياه مرجع پنمن مانتيث برآورد شده از داده هاي اندازه گيري شده و داده هاي بدست آمده از روابط تجربي آنگستروم و هارگريوز و ساماني مورد ارزيابي قرار گرفت. هر دو رابطه به طور تقريبي دقت برآورد بالا و يكساني دارند اما رابطه آنگستروم برتري نسبي نسبت به رابطه هارگريوز و ساماني دارد. بنابراين در صورت فقدان تابش خورشيدي ثبت شده مي توان هر يك از معادلات تجربي فوق را براي تعيين تبخير و تعرق بكار گرفت.