چکيده

خود ناسازگاری در درختان زردآلو (.L armeniaca Prunus (و نیاز به گردهافشانی با سایر ارقام به ناپایداری در عملکرد درخت و عدم دستیابی به محصول تجاری منجر میشود. اطمینان از نتیجه گردهافشانی و تولید محصول پایدار در ارقام جدید نیازمند مطالعه سازگاری دانه گرده بین ارقام مختلف میباشد. در این تحقیق، درصد میوهبندی نهایی ژنوتیپهای امیدبخش زردآلو پس از گردهافشانی کنترل شده در شرایط مزرعهای طی دو سال متوالی مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین سازگاری آنها با استفاده از ردیابی لوله گرده درون مادگی به کمک میکروسکوپ فلئورسنت ارزیابی گردید. وجود حداقل یک لوله گرده در حال رشد درون تخمدان 79 ساعت پس از گردهافشانی نشانه سازگاری و توقف رشد لوله گرده درون خامه نشانه ناسازگاری ژنوتیپهای گردهزا و گردهگیرنده منظور شد. بر اساس نتایج این تحقیق، ژنوتیپهای گردهزای GER ،Aybatan ،HB190 ،NM177 وKOSH269 با ژنوتیپهای گردهگیرنده از سازگاری دانه گرده برخوردار بودند. با این حال، بیشترین درصد میوهبندی نهایی در رقم Ordoubad90 با استفاده از دانه گرده ژنوتیپهای NM177 و Aybatan ،بیشترین درصد میوهبندی نهایی در ژنوتیپهای ASG و AD503 با استفاده از دانه گرده ژنوتیپهای Aybatan و GER و نهایتا بیشترین درصد میوهبندی نهایی در ژنوتیپ AD740 با استفاده از دانه گرده ژنوتیپهای NM177 ، Aybatan و GER به دست آمد. در میان ژنوتیپهای گردهگیرنده، ژنوتیپ AD503 دارای پتانسیل باروری بیشتر )49% میوهبندی( و رقم Ordoubad90 دارای پتانسیل باروری کمتری )23 %میوهبندی( بودند. همچنین، مشاهدات میکروسکوپی نتایج حاصل از ارزیابی میوهبندی نهایی پس از گردهافشانی کنترل شده در باغ را تایید نمود.