چکيده

در دوران جديد با به وجود آمدن رشته هاي تخصصي در حيطه ساختمان و معماري، جايگاه سازه در معماري همواره با بحث ها و چالش هاي بسياري مواجه بوده است. اين مباحث عمدتاً در دو محور فلسفي و فني مورد بحث و كنكاش قرار گرفته اند. اين مقاله به بررسي سازه در معماري پرداخته و در نهايت مدلي براي ارتباط اين دو مفهوم ارائه مي نمايد. در مدل ارائه شده، سازه به عنوان مؤلفه تشكيل دهنده معنا، فرم و عملكرد معرفي شده است كه اين مدل مي تواند در تبيين شكل گيري فضاهاي معماري مؤثر بوده و الگويي مناسب براي شناخت بهتر فضاي معماري و سازه باشد.