چکيده

کانسار سرب- روی (نقره) گویجه‌ییلاق در فاصله 120 کیلومتری جنوب­خاور زنجان واقع شده و بخشی از کمان ماگمایی ارومیه- دختر محسوب می‌شود. كانه‌زایی سرب- روی (نقره) در این کانسار به­صورت رگه­های سیلیسی- سولفیدی‌ در میزبان گدازه‌هاي آندزيت بازالتی و آندزیتی الیگومیوسن رخ داده است. براساس مطالعات میکروسکوپی، کانه‌های فلزی در کانسار گویجه‌ییلاق شامل کانی­های درون­زاد گالن، اسفالریت و کالکوپیریت، کانی­های مرحله برون­زاد (کوولیت، سروزیت و گوتیت) و کانی­های باطله کوارتز و کلسیت می­باشند. مهم­ترین بافت­های کانسنگ شامل رگه-رگچه­ای، بِرشی، دانه­‌پراکنده، پُرکننده فضای خالی، بازماندی و جانشینی است. سه مرحله کانه­زايي در کانسار گویجه‌ییلاق قابل تشخيص است. این مراحل با ته‌نشست کوارتز و سولفیدها (گالن، اسفالریت و کالکوپیریت) در رگه‌ها و سیمان گرمابی بِرش‌ها (مرحله اول) آغاز و با تشکیل رگچه‌های منفرد و یا دسته‌رگچه‌های نیمه‌موازی تا متقاطع تأخیری کلسیت (مرحله دوم) و کانی­های برون­زاد کوولیت، سروزیت و گوتیت با بافت جانشینی و پُرکننده فضاهای خالی (مرحله سوم) ادامه یافته است. دگرسانی گرمابی به بخش­های سیلیسی و کربناتی پهنه­های کانه­دار محدود می­شود. دگرسانی پروپلیتیک (سریسیت، اپیدوت، کلسیت و کلریت) در خارج از بخش­های کانه­دار رخ داده است. شباهت الگوهای بهنجارشده عناصر کمیاب خاکی در رگه‌های کانه‌دار و سنگ‌های میزبان آندزیت بازالتی و آندزیتی سالم و دگرسان­شده بیانگر ارتباط زایشی کانه‌زایی و توالی آتشفشانی منطقه است به­طوریکه دگرسانی واحد‌های آتشفشانی و شسته‌شدن عناصر از آن‌ها در تشکیل کانی‌سازی منطقه مؤثر بوده است. ويژگی­های کانسار گویجه‌ییلاق با کانسارهای اپی­ترمال فلزات پایه (نقره) نوع سولفیداسیون حدواسط قابل مقایسه است.